-
1 dize gelmek
бро́ситься на коле́ни перед кем-л.; упа́сть на коле́ни -
2 diz
коле́но (с)* * *коле́ноdiz ağırşağı — анат. надколе́нная ча́шечка
••- korkudan dizlerinin bağı çözüldü
- diz çökmek
- dizinin dibinde
- dizini dövmek
- dize gelmek
- dize getirmek
- dizlerine kapanmak
- dizleri kesilmek
- dizleri tutmamak
См. также в других словарях:
dize gelmek — baş eğmek, boyun eğmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
diz — is., anat. 1) Kaval, baldır ve uyluk kemiğinin birleştiği yer Köşeye yaslanmış, bir dizini altına almış, öteki dizini dikmiş, kolunu da uzatmış, anlatıyordu. M. Ş. Esendal 2) Oturulduğunda uyluğun üst yanı Birleşik Sözler diz ağırşağı diz bağı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diz çökmek — 1) dizlerini yere koyarak oturmak Beni dinleyin deyip hemen önümüze diz çöktü. S. M. Alus 2) dize gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dizeleşmek — nsz Dize durumuna gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
mesel olmak — söz, cümle, dize vb. atasözü durumuna gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük